Powszechnie wiadomo jest, że w poszczególnych miastach Polski występuje silne zróżnicowanie w zakresie stopnia zamożności jego mieszkańców ale i wydatkach ponoszonych przez miasto. Postanowiłem sięgnąć do danych GUS i dokonać małego porównania – tj. 10 miast o największych wydatkach na jednego mieszkańca zestawiłem z 10 miastami o najmniejszych wydatkach na jednego mieszkańca. Cóż się okazało?
Tytuł wpisu jest świadomie prowokujący. Wynika to z faktu, że z perspektywy włodarzy miast – dobrze jest się pochwalić, że jest się “smart”. Szczególnie, że już niedługo będzie kampania wyborcza. W praktyce może się okazać, że każde miasto już niedługo – przynajmniej w sferze deklaracji – będzie “smart”. Wydaje się, że należy na to zagadnienie spojrzeć chłodnym okiem i znaleźć zestaw kryteriów, które odpowiedzą na pytanie czy dane miasto “X” jest rzeczywiście smart. Być może z biegiem czasu dopracujemy się takiego zestawu kryteriów dla Polski (uważam, że ma to jak najbardziej sens, gdyż przy tego typu inicjatywach niezbędne jest uwzględnienie […..]
