W 2007 r. zespół pracowników naukowych Politechniki w Delft (Holandia), Politechniki Wiedeńskiej oraz Uniwersytetu w Lublanie (Słowenia) rozpoczął projekt European Smart Cities – analizę zdefiniowanych charakterystyk i wskaźników dla wybranych miast europejskich.
W przyjętym w czerwcu 2013 r. przez Radę Ministrów „Planie działań służącym realizacji Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030” bardzo mało jest o partycypacji mieszkańców.
Zachęcam Państwa do zapoznania się z raportem pt.: “Open Data Benchmark Report”, który został opublikowany około miesiąca temu przez firmę Socrata. Przedstawia on wyniki badań przeprowadzonych w sierpniu 2014 r. W ramach tych prac wysłano 58.000 maili skierowanych do osób z całego świata, które wyraziły zainteresowanie problematyką otwartych danych. Uzyskano ponad 1270 prawidłowo wypełnionych, kompletnych formularzy. Mimo, że badanie miało zasięg ogólnoświatowy, to ponad 960 odpowiedzi zostało przysłanych przez osoby, które zadeklarowały, że są pracownikami rządu amerykańskiego. Z tych 960 odpowiedzi 370 pochodziło od pracowników miast. Dlatego też sądzę, że wynikami badań mogą być zainteresowani również polscy samorządowcy.
Urząd Miasta Gdańska podpisał memorandum o współpracy z Politechniką Gdańską, InnoBaltica Sp. z o.o. oraz Fundacją Interizon, na rzecz wdrożenia systemu dla inteligentnych przestrzeni miejskich, realizowanego w ramach międzynarodowego projektu ACCUS (ang. Adaptive Cooperative Control of Urban Subsystems). W ramach tego przedsięwzięcia planowane jest zintegrowanie w ramach jednego systemu różnych aplikacji miejskich, co pozwoli na inteligentne sterowanie oświetleniem ulicznym, monitorowanie ruchu na ulicach i warunków na drogach, numeryczne prognozowanie pogody, automatyczną identyfikację pojazdów, zarządzanie energią w budynkach, a także przekazywanie mieszkańcom w czasie rzeczywistym informacji np. o natężeniu ruchu ulicznego, groźnych zjawiskach pogodowych, itp.
Jednym z najważniejszych czynników działania smart city jest lokalizowanie wszystkich informacji w przestrzeni. Oczywiście lokalizowanie takie możliwe było także bez użycia map cyfrowych i narzędzi informatycznych, jednak dopiero ich zastosowanie pozwoliło na efektywne prowadzenie analiz zjawisk.
