W kwietniowym numerze Harvard Business Review Polska opublikowany został artykuł pt.: “Żywotność miast”. Zawiera on podsumowanie badań przeprowadzonych w roku 2012 przez firmę PricewWterhouseCoopers (obecnie PwC), których celem było porównanie największych metropolii (w sumie 27) na świecie. Wykonana analiza została przeprowadzona w dwóch ujęciach: znaczenie międzynarodowe miasta oraz jakość życia w danym mieście.
Niemal wszystkie definicje inteligentnego miasta (niezależnie od wątpliwości językowych związanych z dość uproszczonym przekładem terminu smart) zogniskowane są na kwestiach o charakterze technicznym. Ślad takiej koncentracji na oszczędnościach energii, na systemach transportu miejskiego oraz na zastosowaniach w tych dziedzinach systemów i narzędzi teleinformatycznych widać zarówno w programach Unii Europejskiej, ze sztandarową inicjatywą Smart Cities, jak i w definicjach np. przytoczonych w artykule “Jak można zdefinicować smart cities“. Zresztą w inteligentnej energetyce chodzi nie o zwykłe oszczędzanie, ale o efektywność zużycia energii. Dzisiejsze tramwaje czy pociągi podmiejskie zużywają kilka razy więcej energii, niż modele z lat 50. i 60. Jednak chcemy dziś […..]
Na serwisie Coursera umieszczona została informacja o kursie realizowanym w trybie e-learningu dotyczącym budowy miast przyszłości. Zacznie się on 26 lutego 2014 i będzie trwał 8 tygodni. Kurs ten będzie dostępny całkowicie za darmo (tak jak wszystkie kursy na tym serwisie). Został on przygotowany i będzie prowadzony przez dr. Jennifer Evans-Cowley z The Ohio State University oraz prof. Thomasa W. Sanche z Virginia Tech.
Bariera to przeszkoda rzeczowa, organizacyjna, finansowa lub mentalna niemożliwa lub bardzo trudna do przekroczenia, utrudniająca lub wręcz uniemożliwiająca dostęp do zasobu lub realizacji określonego zachowania. Zacząłem się zastanawiać czy i jakie bariery są w Polsce w obszarze budowy inteligentnych miast. Czy przeszkodą do realizacji przedsięwzięć w obszarze smart city mają charakter rzeczowy? Stawiam tezę, że chyba nie. Już obecnie funkcjonuje w Polsce sporo dostawców rozwiązań informatycznych – zarówno firm globalnych jak i polskich, które w swoim obszarze kompetencyjnym mają tworzenie/wdrażanie produktów w obszarze inteligentnego miasta (być może są to jeszcze rozwiązania cząstkowe – dotykające tylko wybranego obszaru funkcjonalnego [np. ITS], ale […..]
W komentarzu zgłoszonym pod jednym z wpisów jako otwartą kwestię zgłoszono, czy realizacja rozporządzeń MŚ nakładających obowiązek monitorowania atmosfery pod kątem zanieczyszczeń powoduje, że miasto staje się “smart”. Wydaje mi się, że problem jest szerszy. Pojawia się bowiem pytanie, czy realizacja (nawet w najlepszy sposób) pojedynczych inicjatyw odnoszących się do koncepcji “smart city” i uzyskane w ramach tych przedsięwzięć rezultaty, dają nam podstawy twierdzić, że miasto staje się “smart”. Być może narażę się teraz wielu dostawcą rozwiązań IT, ale dla mnie projekty mające na celu punktowe wdrożenie określonych rozwiązań (np. elementy ITS, monitorowanie atmosfery, itp …) można potraktować w najlepszym wypadku jako […..]
