W chwili obecnej istnieje już wiele definicji “inteligentnego miasta”. Różnią się one rozłożeniem akcentów – jedne zwracają uwagę na kwestie technologiczne, inne na społeczne. Postanowiłem rozpocząć gromadzenie tych definicji, aby następnie przeprowadzić ich analizę. Byłby to punkt wyjścia do zidentyfikowania ich podobieństw i różnic, a w dalszej kolejności zaproponowania może własnego ujęcia (o ile stwierdzę, że ma to sens).

Najczęściej zwrot “Smarty City” tłumaczony jest jako “inteligentne miasto”. Po pierwsze wydaje się jednak, że przekład ten nie oddaje całego znaczenia, które kryje się w słowie “smart” (jest ono bardziej pojemne). W języku angielskim oznacza ono bowiem także: mądry, błyskotliwy, sprytny. Synonimami “smart” są terminy “intelligent”, oraz “clever”. Drugim, o wiele istotniejszym błędem metodycznym jest przyporządkowanie słowa “inteligentny” do bytu nie będącego istotą żywą. Określenie “inteligentny” wywodzi się z łaciny (łac. intelligens = ‘rozumiejący, wiedzący’) i odnosi się do jednostek wykazujących inteligencję, czyli zdolność rozumienia, kojarzenia, zdobywania i wykorzystywania wiedzy, doświadczeń, przystosowywania się do nowych warunków i realizacji nowych zadań.